Sahip olduklarımız ve talih

Zengin olmak bir başarı mıdır? İyi ortamda doğmuş olmak bolluk ve bereket içinde olmak insanı mutlu yapar mı. Hatta mutluluk elde edilmesi gereken yegane şey midir? Bir insansın değeri kendi hayatına verdiği değer ne olmalıdır bu durumda. 

Sahip olduklarimiz her gün yiyecek bulmak bizi mutlu etmez. Bedenimizin açlık ve barınma olarak bir tehlikede olmaması hayatımızı bir şekilde devam etmemizi sağlar. Ancak insan ruhunun açlığını steril ortamda ve iyi koşullarda olmak bastırır mı? Sanmıyorum öyle olsa şu modern çağlarda herkesin yiyecek ve iyi ortam bulduğu bu çağda bu kadar mutsuz insan bulmazdik. Demek ki insanı iyi koşullar iyi hissettirmiyor. Kişi ya da genel olarak insan ruhu varlığına bir anlam yüklemek ruhun ihtiyaçlarını karşılamak istiyor. 

Ruhun belirli ihtiyaçları var mı acaba? Nasıl kendimizi iyi hissederiz? Bu çok önemli bir soru. Kişiden kişiye göre değişen bu istekler çeşitli mi? Yani herkes farklı şeylerin peşinde mi yoksa hemen hemen insanların istekleri aynı mı? 

İnsan ruhu hangi bakımdan doyumda olmak ister bunları iyi belirlemek bizleri gereksiz şeyler üzerinde durmamizi engeller en azından. 

Ama ilk soruma gelecek olursak yani fakir ile zengin arasında ruhsal istekler bakımından çok farklılık var mı? 

Sanki herkes çevresine göre takdir görmek saygın olmak istiyor. Bazıları bunu diğer kişilerle iyi geçinerek sağlıyor bazıları da diğerlerini korkutarak etkisi altına almaya çalışıyor. 

Konuları biraz karıştırdim ama talih konusunun da önemi büyük, herkes aynı şansa ve ortamı bulamayabiliyor. Bazıları iyi koşul bakımından daha şanslı. Bunu hazır elde edenle kendi kendine elde eden arasında da büyük fark var tabi ki. Ahlaksızlıkla değil alın teri ile başarı elde etmiş kişilere asıl saygı duyulması gerekiyor. Bence başarı insanın hangi konumdan hangi konuma geldiği. Başladığı noktayı aşan korkusuzca mücadele eden, hatta sonunda pek yol kat etmese de ölümune demek istemiyorum ama sonuna kadar mücadele edenler başarıya ulaşmış demektir. 

Erdemli kalabilmek bazen eylem yerine hareket etmemek (çünkü akıllıca olan bazen bunu gerektirir) yeri geldiğinde eyleme geçmek. Sabırlı ve akılcı olmak. Öğrenmek, hatalarımızı bulmak, sorgulamak doğru için mücadele etmek insanı iyi hissettirir.